Jeśli jesteś osobą początkującą i bardzo otyłą i interesuje Cię trening siłowy dla otyłych, to zobacz ten materiał. Opowiem Ci w nim jak zacząć i co robić kr Duże koszule męskie dla puszystych panów w długim i krótkim rękawem, koszulki, wygodne spodnie męskie, kurtki na każdą porę roku, bielizna i cała gama wyboru dużej odzieży tylko u nas! Zaufaj najlepszym! Moda męska plus size Najlepszy sklep dla puszystych panów Oferta od 2XL do 10XL. Szeroki asortyment, niskie ceny, szybka wysyłka. We wszystkich krajach członkowskich więcej mężczyzn niż kobiet posiadało nadwagę, a największą dysproporcję odnotowano w Luksemburgu (59 proc. mężczyzn w porównaniu do 38 proc. kobiet), Czechach (70 proc. do 51 proc.) i na Cyprze (59 proc. do 41 proc.). W Polsce rozkład ten wyniósł 66,9 proc. dla mężczyzn i 50,2 proc. dla kobiet. aqua aerobik, ćwiczenia w pozycji siedzącej (odpowiednie dla osób z bardzo dużą otyłością), jazda na rowerze stacjonarnym, pływanie, taniec, ćwiczenia na ergometrze wioślarskim o niskim poziomie intensywności. Jeśli cierpisz na otyłość II i III stopnia powinieneś zacząć ćwiczyć w wodzie i na rowerze stacjonarnym. Moda dla otyłych mężczyzn jest atrakcyjna iciekawa – przekonać się o tym można, sprawdzając nasz katalog ubrań plus size. Sklep internetowy na miarę twoich potrzeb. Nasz sklep z dużymi rozmiarami dokłada starań, by zakupy przeprowadzane przez naszych klientówbyły dla nich w pełni bezpieczne i komfortowe. Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd Nợ Xấu. Dołączył: 2016-04-01 Miasto: Szczecin Liczba postów: 68 3 kwietnia 2016, 11:59 Cześć! Tak jak w temacie, byłabym wdzięczna za propozycje ćwiczeń dla bardzo otyłych osób. Ważę 101 kg przy wzroście 153 cm. Mam bardzo, bardzo słabą kondycję, szybko się męczę i zniechęcam i nie wiem nawet od czego zacząć. Mieszkam w Poznaniu, może ktoś z podobnej kategorii wagowej byłby chętny na wspólne ćwiczenia? Jestem otwarta na propozycję. Zapraszam do kontaktu :) Dołączył: 2013-04-20 Miasto: Poznań Liczba postów: 3179 3 kwietnia 2016, 16:42 Też polecam spacery, najlepiej z muzyką :) Miałam bardzo słabą kondycję po zapaleniu oskrzeli i spacery (po ok. 8 km co drugi dzień) dużo mi pomogły, przy okazji straciłam 3kg. W Poznaniu polecam: trasę pieszo-rowerową wzdłuż PST w stronę kampusu UAM + sam teren kampusu, Cytadelę (i obowiązkowo schody od alei Armii Poznań), trasę wkoło Malty i wkoło Rusałki. Edytowany przez LoginAla 3 kwietnia 2016, 16:42 wisecracker 3 kwietnia 2016, 22:52 a ja właśnie od spacerów zaczęłam, mimo, że miałam wagę jak ty a jestem 20cm wyższa i teraz borykam się z bólem kręgosłupa. Polecam pilates, na leżąco na dywanie. Spacerowanie dla otyłych to ogromne obciążenie na kręgosłup lędźwiowy, a jak się mało ruszasz to mięśnie kręgosłupa i brzucha - które są dla niego ważne, będę miały problem z wytrzymaniem napięcia. ukryte_marzenie Dołączył: 2016-03-31 Miasto: Katowice Liczba postów: 12 3 kwietnia 2016, 23:15 Hej, dołączę się do dyskusji ;) Ja zaczełam od spacerów, teraz jeżdże na rowerze i uwielbiam to. Weszło mi to w krew, codziennie jak jest w miarę ładna pogoda zbieram się i jadę. Oglądam sobie moje miasto, las, muzyczka leci i jest naprawdę bardzo bardzo fajnie. Polecam też zabrać ze sobą kogoś by było raźniej :) Dołączył: 2016-04-01 Miasto: Szczecin Liczba postów: 68 3 kwietnia 2016, 23:41 wisecrakcer - hmmm Twój komentarz mnie zmartwił. Już zaplanowałam sobie aktywność na najbliższy tydzień, a tu znów pojawiły się wątpliwości. Chyba mimo wszystko będę kontynuowała spacery, bo póki co, to jeszcze nie odczuwałam żadnych problemów z kręgosłupem. Co prawda, zaczęłam od niewielkich dystansów, więc zobaczę, jak będę się czuła po wydłużeniu trasy. Wczoraj w nocy, gdy już leżałam w łóżku, odczuwałam ból w kolanach, ale wczoraj wyjątkowo byłam na spacerze tylko jakieś 30 minut, to naprawdę bardzo krótko, więc nie wiem, czy doszukiwać się tu jakichś powiązań :) ukryte_marzenie - właśnie chyba muszę przeprosić mój rower :) kiedyś sporo jeździłam, pora do tego powrócić :) ukryte_marzenie Dołączył: 2016-03-31 Miasto: Katowice Liczba postów: 12 3 kwietnia 2016, 23:54 Może to ból kolan na pogodę? ;) Obserwuj to, żeby niczego ważnego nie przeoczyć. Ale może to chwilowe. Wiesz, taki 'rozruch po przerwie ;)Rower jest naprawdę super. A jeśli te kolana dalej będą bolały to chyba dobrym wyjściem by był basen. Właśnie oglądałam na youtube zajęcia z aqua aerobiku. Myślę, ze może się podobać. Mi się podoba ale chyba nie jestem w stanie się przełamać by iść na basen... Może kiedyś ;) Dołączył: 2016-04-01 Miasto: Szczecin Liczba postów: 68 4 kwietnia 2016, 00:10 Ja też musiałabym pokonać pewne bariery, żeby pójść na basen. Ale właśnie aqua aerobik chyba byłby dla mnie odpowiedni. Planuje się zapisać, ale jakoś dopiero na wakacje. Póki co mam nadzieję, że uda mi się schudnąć kilka kg i dopiero wtedy kupię sobie kostium kąpielowy. :) Dołączył: 2016-02-23 Miasto: wrocław Liczba postów: 126 4 kwietnia 2016, 07:21 kijki, kijki, kijki - spacer z kijkami. Odkąd chodzę na takie spacery zapomniałam czym jest ból kolan :) mohito92 4 kwietnia 2016, 09:00 Spacer albo kijki :) agatopol 4 kwietnia 2016, 09:02 Słuchaj..ja jestem z Poznania. Co prawda jestem wyższa i trochę mniej ważę, ale chodzę na Aquaaerobik na drogę dębińską do cityzen. Jest świetnie. Podobno dla otyłych osób to super sprawa, bo w wodzie się jest kilka razy lżejszym, także zapraszam ! namata 4 kwietnia 2016, 11:18 nordic walking (koniecznie z wciągniętym brzuchem) - pracuje całe ciało, kijki odciążają stawy...stopniowo wydłużaj dystanse i nie zapominaj o rozciąganiu; aqua aerobic to też świetna sprawa; rower jak najbardziej i proponuję jeszcze ćwiczenia z piłką (tą dużą) - żadne tam dziwne wygibasy, ale najprostsze ćwiczenia - piłka wymusza utrzymywanie równowagi, a to dodatkowo wpływa na mięśnie głębokie; ćwicz też z ciężarkami - wzmocnisz mięśnie ramion, klatki, pleców....unikaj podskoków, przysiadów, wykroków, pajacyków itp. żadnych gwałtownych ruchów; wzmacniaj również brzuch i plecy (i tutaj świetna jest deska - na początku z podporem na kolanach, ważne by jak najmocniej wciągnąć brzuch, pośladki schować pod siebie i nie zapominać oddychać :D)...a jeśli masz jakiekolwiek wątpliwosci czy możesz dae ćwiczenia wykonywac, to wybierz sie do fizjoterapeuty - zbada Cie, sprawdzi ruchomość w stawach, sprawdzi czy nie masz jakichś patologicznych napięć i skróceń mięśni i doradzi...z czasem jak schudniesz, to będziesz dołączała intensywniejsze ćwiczenia :) powodzenia Otyłość nie zawsze kojarzy się z chorobą. Często wiązana jest z pewną niedogodnością i obciążeniem dla ludzkiego organizmu, wynikającymi z niewłaściwego żywienia. Lekarze jednak zdecydowanie klasyfikują otyłość jako chorobę. Zapada na nią coraz szersze grono ludzi, a jej skutki są bardzo poważne. spis treści 1. Co to jest otyłość? 2. Jak zbadać masę ciała? 3. Przyczyny otyłości 4. Skutki otyłości 5. Leczenie otyłości rozwiń 1. Co to jest otyłość? Otyłość to nadmierne nagromadzenie tkanki tłuszczowej w ciele człowieka. O otyłości mówimy wtedy, gdy zawartość tkanki tłuszczowej u kobiet przekracza 25% masy ciała, a u mężczyzn - 20% masy ciała. Duże znaczenie ma przy tym rozmieszczenie tkanki tłuszczowej. Jeśli nadmiar tłuszczu znajduje się w jamie brzusznej, mamy do czynienia z otyłością brzuszną. Jest to rodzaj otyłości najniebezpieczniejszy dla zdrowia i bardziej patologiczny niż równomierne podskórne rozłożenie tkanki tłuszczowej. Otyłość w krajach wysokorozwiniętych stanowi problem społeczny, a w przyszłości może przyjąć rozmiary epidemii. Uważana jest za jedno z zagrożeń cywilizacyjnych rozwiniętych społeczeństw. Zobacz film: "Podstawowe badania, jakie powinna wykonać każda kobieta" 2. Jak zbadać masę ciała? Odkąd medycyna zaczęła się zajmować problemem nadmiernej masy ciała, powstało wiele wskaźników i przeliczników mających na celu stwierdzenie, czy dany pacjent jest już otyły czy ma nadwagę. Za standard w określaniu prawidłowej wagi ciała uznaje się indeks masy ciała – BMI (ang. Body Mass Index). BMI oblicza się jako stosunek masy ciała (w kilogramach) do kwadratu wzrostu (w metrach). Światowa Organizacja Zdrowia na podstawie badań wyznaczyła odpowiednie przedziały indeksu masy ciała. Jeśli BMI plasuje się poniżej 18,5, oznacza to niedowagę, w zakresie 18,5-25 oznacza masę prawidłową, a od 25 do 30 – nadwagę. BMI powyżej 30 to już otyłość. Dokładne medyczne metody określania zawartości tłuszczu w organizmie to: podwójna absorpcjometria, bioimpendancja elektryczna ciała, jądrowy rezonans magnetyczny, metody izotopowe, tomografia komputerowa z oceną planimetryczną, metody sonograficzne USG oraz pomiar grubości fałdu skórnego. 3. Przyczyny otyłości Rozróżnia się dwa typy otyłości: otyłość pierwotną i otyłość wtórną. Otyłość wtórna może być spowodowana wadami chromosomalnymi, zaburzeniami układu nerwowego lub stosowaniem leków. Otyłość pierwotna jest najczęściej uwarunkowana genetycznie – brak genów odpowiedzialnych za prawidłową przemianę materii. Szacuje się, że otyłość pierwotna dotyczy 40% pacjentów z nadmiarem tkanki tłuszczowej. Inną przyczyną otyłości pierwotnej jest prowadzenie nieodpowiedniego stylu życia. Szybkie spożywanie pokarmów, niewłaściwa kultura jedzenia, brak aktywności fizycznej prowadzą do zaburzenia bilansu energetycznego, a przez to do odkładania się tkanki tłuszczowej. Spożywanie dużych ilości pokarmów wysokokalorycznych sprawia, że nawet aktywność fizyczna nie jest w stanie wykorzystać nadmiaru kalorii. Są one zatem odkładane w organizmie w postaci tłuszczu. Producenci żywności nie pomagają w spożywaniu odpowiednich posiłków – ich produkty często są ponad miarę nasycone tłuszczami, solami mineralnymi i dodatkami chemicznymi, które źle wpływają na metabolizm. Otyłości sprzyja też stosowanie używek. Do przyczyn otyłości pierwotnej zalicza się również czynniki psychologiczne. Sytuacje stresowe są bardzo często przyczyną spożywania nadmiernej ilości pokarmów. Jedzenie staje się sposobem na odreagowanie i metodą na zabicie czasu. Czynniki genetyczne – mogą przyczyniać się do otyłości lub zwiększać ryzyko jej rozwoju. Do nadmiernego gromadzenia się tłuszczu w ciele człowieka prowadzą niektóre zespoły chorobowe o podłożu genetycznym (np. zespół Carpentera, zespół Cohena, zespół Laurence'a-Moona-Biedla, zespół Pradera-Williego). Mutacje w tych zespołach mogą wpływać na geny związane z dojrzewaniem komórek tkanki tłuszczowej, z regulacją uzyskiwania energii z pożywienia, aktywnością enzymów kontrolujących gospodarkę węglowodanową i tłuszczową oraz poziomem metabolizmu. Wynikiem mutacji jest przewaga procesów gromadzenia energii nad procesami jej spalania. Czynniki biologiczne – uszkodzenie podwzgórza przez proces zapalny lub nowotworowy może powodować otyłość. Wówczas ma miejsce spożywanie nadmiernych ilości pożywienia, a w układzie autonomicznym dochodzi do zaburzeń. Mózg u osób otyłych, podobnie jak mózg osób uzależnionych, ma mniejszą gęstość tzw. receptorów dopaminowych typu II, skutkiem czego jest częstsze odczuwanie głodu. Zaburzenia endokrynologiczne prowadzące do otyłości to zespół policystycznych jajników, zespół Cushinga, hiperinsulinizm, rzekoma niedoczynność przytarczyc, niedobór hormonu wzrostu, niedoczynność tarczycy. Czynniki farmakologiczne – zwiększenie masy ciała może być wynikiem przyjmowania niektórych leków (np. insuliny, niektórych beta-adrenolityków, kortykosteroidów, leków przeciwpadaczkowych, leków psychotropowych oraz leków przeciwdepresyjnych). Czynniki środowiskowe – kluczowe znaczenie w rozwoju otyłości odgrywa niewielka aktywność fizyczna. Siedzący tryb życia i większa konsumpcja żywności, zwłaszcza produktów przetworzonych, ubogich w witaminy i błonnik, prowadzą do nadmiernego gromadzenia się tkanki tłuszczowej w organizmie. Czynniki psychologiczne – nadwaga i otyłość to częste problemy u osób z zaburzeniami nastroju. Każdy kolejny nawrót depresji u osób z tendencją do tycia powoduje bowiem wzrost wagi. Jedzenie stanowi bowiem źródło krótkotrwałej przyjemności i pozwala w pewnym stopniu łagodzić objawy depresji. Na tle psychicznym dochodzi też często do kompulsywnego objadania się, a więc nagminnego sięgania po jedzenie bez odczuwania głodu. 4. Skutki otyłości Z otyłością powiązana jest cała gama innych chorób. Najczęściej występującą chorobą u osób otyłych jest cukrzyca typu II – szacuje się, że cierpi na nią około 80% ludzi otyłych. Otyłość zwiększa również ryzyko zapadalności na choroby układu krążenia: nadciśnienie, nadmierne stężenie cholesterolu we krwi, miażdżycę, niewydolność serca. Niedokrwienie tego organu występuje u około 40% pacjentów z otyłością. Nadwaga i otyłość mogą powodować problemy z oddychaniem, np. obturacyjny bezdech senny, co w konsekwencji doprowadza do niedotlenienia organizmu. Układ kostno-stawowy obciążony nadmiernym ciężarem ciała bardzo często narażony jest na uszkodzenia. W konsekwencji niejednokrotnie dochodzi do zwyrodnień stawów. Inną zmorą otyłych są żylaki kończyn dolnych i rozstępy. Osoby z nadmierną wagą częściej niż ludzie o prawidłowej masie ciała doświadczają: udarów mózgu, wylewów, chorób nerek, zwyrodnienia kręgosłupa, nowotworów, bezpłodności, kamicy pęcherzyka żółciowego. Wyjątkowo duża otyłość skutkuje niepełnosprawnością i skraca życie. 5. Leczenie otyłości Nauka – jak dotąd – nie wynalazła cudownego leku na otyłość. O prawidłową masę ciała należy dbać całe życie poprzez odpowiednie nawyki żywieniowe, stosowanie wysiłku fizycznego i racjonalnej diety. Nie wolno dopuszczać do tego, aby wskaźnik BMI przekroczył granicę 25 punktów. Środki odchudzające, którymi zalewany jest rynek, nie pomogą w otyłości. Podobnie cudowne diety, najczęściej źle zbilansowane i doprowadzające do niedoboru składników odżywczych. Ich stosowanie może skończy się chwilowym zbiciem kilku kilogramów, ale po jakimś czasie stara waga ciała, niestety, powróci. Walka z otyłością to przede wszystkim dieta i odchudzanie, ale w wyważonych proporcjach. Należy się nastawić na to, że efekty spadku wagi nie będą duże i natychmiastowe. Dietę najlepiej skonsultować z lekarzem. Jako uzupełnienie racjonalnego żywienia trzeba stosować ćwiczenia fizyczne. Najlepsze ćwiczenia na otyłość to takie, które nie obciążają stawów. W walce z nadmiarem ciała sprawdzają się ćwiczenia aerobowe, podczas których spalane są zarówno węglowodany, jak i tłuszcze. Najlepsze rodzaje aktywności dla osób otyłych: spacer, marsz na steperze, jazda na rowerze, pływanie, ćwiczenia w wodzie. Leczenie otyłości polega również na operacji chirurgicznej, psychoterapii i podawaniu odpowiednich farmaceutyków. Takie metody stosuje się najczęściej u pacjentów, których BMI przekracza 40 punktów. Otyłość jest chorobą współczesnego świata. Wygodny, przyspieszony tryb życia sprawia, że ludzie zapominają o prawidłowym odżywaniu. Według prognozy Światowej Organizacji Zdrowia w Stanach Zjednoczonych odsetek osób otyłych w 2030 roku będzie wynosił 41% amerykańskiej populacji. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Niskokaloryczne potrawy nierzadko nas przerażają. Wydaje nam się, że są niesmaczne i często łączą się z rezygnowaniem z ulubionych przekąsek. Czy rzeczywiście tak się sprawy mają? Niekoniecznie! Osobiście przekonałam się o tym, że w niektórych przypadkach wystarczy tylko wymienić nieco składników, a jedzenie staje się bardziej dietetyczne, a często również o wiele smaczniejsze! Zachęcam Was wszystkie do buszowania w sieciw celu znalezienia smacznych oraz dietetycznych potraw. Naprawdę jest w czym wybierać! Jeśli jesteś zaciekawiona tym tematem, zajrzyj tutaj: Chudnij z nami Jak wynika z najnowszych danych, problem otyłości dotyczy już niemal połowy Polaków. Nadmierna liczba kilogramów staje się przyczyną wielu chorób i dolegliwości, a w skrajnych przypadkach może nawet zagrażać życiu. Podstawą walki z otyłością jest odpowiednia dieta dostarczająca organizmowi cennych wartości odżywczych. Zobacz film: "Tłuszcze mogą być zdrowe. Sprawdź jakie są najlepsze dla dziecka" spis treści 1. Przyczyny otyłości 2. Zalecenia żywieniowe dla otyłych 1. Przyczyny otyłości Tryb życia współczesnego człowieka sprzyja problemom z zachowaniem właściwej masy ciała. Otyłość i nadwaga w największej liczbie przypadków stanowią konsekwencję codziennych, niewłaściwych wyborów żywieniowych, usprawiedliwianych brakiem czasu na przygotowanie pełnowartościowego posiłku. W naszym menu dominują produkty wysokoenergetyczne, które zamiast cennych składników odżywczych dostarczają jedynie pustych kalorii. Czynnikiem o ogromnym znaczeniu jest brak aktywności fizycznej, który w połączeniu z nieodpowiednią dietą stanowi najprostszą receptę na dodatkowe kilogramy, nad przyrostem których w pewnym momencie po prostu tracimy kontrolę, zwłaszcza jeśli pozwalamy sobie na podjadanie, a naszym nawykiem jest wynagradzanie sobie stresujących sytuacji za pomocą kalorycznych przysmaków, co jest częstą i niestety zgubną praktyką. Ograniczenie kalorii w diecie odchudzającej jest sprawą indywidualną. Ogólnie zakłada się, że najzdrowiej jest obliczyć swój dzienny wydatek energetyczny i zmniejszyć spożycie kalorii o 15 proc. Najlepiej jednak skonsultować się z dietetykiem, który ułoży dietę na podstawie wyników badań i wywiadu z pacjentem. Należy pamiętać, że najlepsze efekty przynosi zmiana nawyków żywieniowych, a nie liczenie kalorii. Poza czynnikami zewnętrznymi do rozwoju otyłości przyczyniają się także czynniki natury wewnętrznej. W wielu przypadkach przypadłość uwarunkowana jest genetycznie. Zdarza się również, że odpowiadają za nią różnego typu choroby, związane przede wszystkim z zaburzonym funkcjonowaniem układu hormonalnego, np. nadczynność przytarczyc. Nie bez znaczenia są także procesy starzenia się organizmu, które sprzyjają odkładaniu się tkanki tłuszczowej, co bardzo często jest potęgowane przez zażywanie niektórych leków. 2. Zalecenia żywieniowe dla otyłych Coraz to nowsze diety cud, kuszące niesamowitymi rezultatami, stanowią ogromną zachętę dla osób zmagających się z otyłością. Najczęściej są one niezbilansowane, czyli takie, które opierają się na wyeliminowaniu niektórych składników odżywczych. Choć ich stosowanie rzeczywiście może przynieść pewne efekty, najczęściej nie są one długoterminowe, a w dodatku narażają nas na wystąpienie efektu jo-jo. Co stanowi zatem klucz do skutecznego odchudzania? Aby efektywna utrata masy ciała przebiegała w sposób ciągły i ustabilizowany, konieczne jest przestrzeganie pewnych zasad, które nie narażają naszego organizmu na szwank. Po pierwsze, regularność w spożywaniu posiłków. Ważne jest, aby niewielkie objętościowo pokarmy przyjmować o stałych porach, najlepiej 5 razy w ciągu dnia. Zdaniem dietetyków pierwsze śniadanie powinno stanowić 1/5 dziennej ilości dobowej racji pokarmowej, drugie śniadanie 1/10, obiad 1/3, podwieczorek – 15 proc., natomiast kolacja 1/4. Ostatni posiłek należy przyjmować na 4 godziny przed snem. Jeżeli w tym czasie dopadnie nas głód, to sięgnijmy po jabłko czy świeżo wyciskany, niesłodzony sok, np. z cytrusów. Istotne jest, aby zmniejszyć ilość spożywanych tłuszczów zwierzęcych, których miejsce powinny zająć tłuszcze pochodzenia roślinnego. Poza tym konieczna jest całkowita rezygnacja z jedzenia produktów zawierających cukry proste, a więc wszelkiego typu ciasteczek, cukierków, sztucznie słodzonych przetworów czy napojów. Zamiast takiego deseru warto przygotować sobie owocową sałatkę czy niesłodzony kisiel. Energię powinniśmy czerpać z produktów zawierających węglowodany złożone. Znajdziemy je przede wszystkim w pieczywie pełnoziarnistym, kaszach czy otrębach, w których przy okazji znajduje się cenny dla naszego układu trawiennego błonnik wspomagający pracę jelit. Ważne jest, aby w trzech posiłkach znajdowały się produkty wysokobiałkowe, takie jak choćby chude mięso, ryby czy nabiał. Nasz organizm zużywa więcej energii na jego spalenie, dzięki czemu zmniejsza się ryzyko, że jej nadmiar odłoży się w postaci tkanki tłuszczowej. Istotnym składnikiem diety odchudzającej powinny być warzywa i owoce, przede wszystkim te o niewielkiej kaloryczności – brokuły, kalafior, kiszona kapusta, rzodkiewka, pomidory, szpinak, ogórki. Nie możemy zapominać o odpowiednim nawodnieniu organizmu. Optymalnie zaleca się wypijanie przynajmniej 1,5 litra płynów dziennie. Najlepsza jest oczywiście niegazowana woda mineralna, jednak równie dobrze mogą to być owocowe lub ziołowe herbatki bez dodatku cukru oraz soki owocowe i warzywne. Największym wrogiem zdrowej diety jest nadmiar soli, na którą osoby cierpiące na otyłość powinny uważać w największym stopniu. Konieczne jest zrezygnowanie z produktów zawierających jej duże ilości. W grę wchodzą tu przede wszystkim dania typu fast food, a także wszelkie produkty w proszku oraz żywność konserwowana. Walka z otyłością nie jest prosta. Aby zakończyła się sukcesem, potrzebna jest nie tylko odpowiednia motywacja, ale przede wszystkim świadomość roli, jaką odgrywają zdrowe nawyki żywieniowe. Czynniki te w połączeniu z regularną aktywnością fizyczną z pewnością przyniosą zadowalające rezultaty. polecamy

forum dla bardzo otyłych